97. من: یک عاشق!
جمعه, ۱۹ دی ۱۳۹۳، ۱۱:۵۸ ب.ظ
موس خوبه ولی من موهای نرم و آشفته ی خودمو بیشتر دوس دارم. خط چشم خوبه ولی من چشمای بی حالت ولی پرنشاط خودمو بیشتر دوس دارم. بینی خوش تراش عملی خوبه ولی من بینی استخونی قوزدار خودمو بیشتر دوس دارم. مودب و مبادی آداب و مامان پسند بودن خوبه ولی من خود حاضرجواب شوخ طبعمو بیشتر دوس دارم. مصنوعی بودن خوب به نظر می رسه ولی من ظاهر و باطن خودمو دوس دارم. اصلا من عاشق خودم هستم! حرفی هست؟؟؟!!!
البته این عشق هم مثل بقیه ی عشق (!) ها تبعاتی داره! مثلا این که من راحت خودمو می بخشم و اشتباهاتمو نادیده می گیرم! (البته از عشق خودم سوء استفاده نمی کنما!)
+ این که بتونی خودتو جای بقیه بذاری، بدون این که کسی بهت بگه، یکی از ملاک های ضریب هوشی بالاست. علم هم موافقه.
اوه ضریب هوشیم میترکونه پس! D:
خود شیفتگی هم از علائم نبوغه! D: